Οι γονείς έφεραν τα παιδικά ρούχα και παπούτσια χορού, ελαφρώς ταλαιπωρημένα από τον χορό φυσικά αλλά και τον χρόνο… Έφεραν και μια φωτογραφία που ξεσηκώνει μνήμες και συναισθήματα… Όλα αυτά «ζητούσαν» φροντίδα, μια σύνθεση και μια θέση… Ε, λοιπόν, η θέση τους είναι στη σκηνή! Εκεί που η εορτάζουσα χορεύτρια ανέβηκε πολλές φορές και χόρεψε με την καρδιά της!
Μια ξύλινη κατασκευή έγινε η σκηνή, η «πλάτη» επενδύθηκε με λευκό μεταξωτό ύφασμα, και πάνω «στήθηκαν» η φωτογραφία και οι πρώτες, ηρωϊκές pointe σε περίοπτη θέση. Κάτω βολεύτηκαν το φορμάκι που απεικονίζεται και στη φωτογραφία φορεμένο από την ίδια, και το δεύτερο ζευγαράκι παπουτσιών χορού. Δύο ξυλόγλυπτα διακοσμητικά και λίγη ροζ vintage δαντέλα έβαλαν τη δική τους πινελιά.
Από μια σκηνή, δε θα μπορούσε να λείπει ένας προβολέας για την πρωταγωνίστρια!
Το κουτί έκλεισε με γυαλί κι έτσι αυτή η βιτρινούλα έχει κερδίσει τη θέση της στο σαλόνι…
